Γιώργος Λεκάκης
Γιώργος Λεκάκης

 

 

 

ΛΕΚΑΚΗΣ

 

ΓΙΩΡΓΟΣ

 

 

Ο Γιώργος Λεκάκης γεννήθηκε στο Μόναχο της Γερμανίας. Μεγάλωσε και σπούδασε εκεί Κοινωνιολογία-Λαογραφία και Δημοσιογραφία. Είναι μέλος της Εταιρείας Μελέτης Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας (ΕΜΑΕΜ).

 

Ως δημοσιογράφος έχει εργασθεί στις εφημερίδες «Νέα», «Ρωμιοσύνη», «Κέρδος», «Νέα Αυριανή» (στήλη χρονογραφήματος «Ήχος πλάγιος» 1997), «Θεσσαλονίκη» (στήλη «Πάνω απ’ τ’ αυλάκι» 1998), και ως αρχισυντάκτης στις «Χρυσές Σελίδες» του «Ελεύθερου Τύπου» (1995). Από τον Μάρτιο του 2000 αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Ελευθερία» του Λονδίνου, καθώς επίσης και σε μια σειρά επαρχιακών εντύπων («Ενημέρωση» Δυτ. Ελλάδος, «Ματιές» Αργολίδος, «Ευβοϊκό Χωριό» Ευβοίας, «Ηπειρωτικό Μέλλον» και «Ηπειρωτικά Νέα» Ηπείρου, «Ενδοχώρα» Αλεξανδρουπόλεως, «Χρόνος» Κομοτηνής, «Μεσόγειος» Κρήτης, κ.ά.), με θέματα, πάντα, πολιτισμού. Από το 2001 κατέγραφε τα ήθη και τα έθιμα της Ελλάδος, μέσα από την σελίδα «Λαογραφία» του «Έθνους της Κυριακής». Από το 2003 στην ίδια εφημερίδα έγραφε την στήλη «Ελληνικό Λεξικό». Από το 2005 αρθρογραφεί στο περιοδικό «Γεωτρόπιο» της «Ελευθεροτυπίας». Έχει αρθρογραφήσει και σε πολλά άλλα περιοδικά («Αγορά», «Ελληνική Αγωγή», «Ελληνικό Πανόραμα», «Ελληνόραμα», «Εξάντας» Βερολίνου, «Έρευνα», «Ιατρικός Τύπος», «Ιδεοθέατρον», «Ιστοριογνωσία», «Νέμεσις», «Νόστος», «Πάλκο», «Πάντα», «Τεχνική Εκλογή», «Τότε», κ.ά.).

Το 2003 ο Σύνδεσμος των εν Ελλάδι Τουριστικών και Ταξειδιωτικών Γραφείων (HATTA) τον βράβευσε για «την εν γένει προσφορά του στον πολιτισμό και την πολιτιστική αρθρογραφία του».

 

Ο Γ. Λεκάκης είναι και στιχουργός. Τραγούδια του έχουν ερμηνεύσει σχεδόν όλοι οι μεγάλοι τραγουδιστές και τραγουδίστριες (Κ. Γκρέυ, Γ. Λύδια, Ά. Χρυσάφη, Π. Πάνου, Στ. Κόκοτας, Β. Μοσχολιού, Τ. Βοσκόπουλος, Μιχ. Μενιδιάτης, Δούκισσα, Λ. Διαμάντη, Π. Παπαδοπούλου, Γ. Μαργαρίτης, Μ. Χριστοδουλόπουλος, Πασχ. Τερζής, Β. Καρράς, Ν. Σφακιανάκης, Γλυκερία, Μ. Λιδάκης, Λ. Βελής, Ελ. Δήμου, Χ. και Π. Κατσιμίχας, Μπ. Στόκας, Γ. Πλούταρχος, Γ. Κότσιρας, κ.ά.). Τους στίχους του έχουν μελοποιήσει οι σημαντικότεροι συνθέτες, όπως οι: Στ. Ζαφειρίου, Γ. Κριμιζάκης, Γερ. Λαβράνος, Δ. Μηλιός, Θαν. Πολυκανδριώτης, Χρ. Νικολόπουλος, Τ. Μουσαφίρης, Γ. Παλαιολόγου, Σπ. Παπαβασιλείου, Ν. Πετρίδης, Τ. Σούκας, Γ. Σπανός, κ.ά.).

 

Ως συγγραφέας έχει γράψει δυο θεατρικά έργα, τα οποία «ανέβηκαν» σε αθηναϊκές σκηνές. Έχει κυκλοφορήσει τρεις ποιητικές συλλογές (την μία μάλιστα με τίτλο «Απάνθισμα», προλόγισε ο μεγάλος Έλληνας ηθοποιός Ντίνος Ηλιόπουλος). Η φιλία και η γνωριμία του με τον Ντίνο Ηλιόπουλο έκανε τον τελευταίο να του εμπιστευθεί την επιμέλεια της αυτοβιογραφίας του «Ένας Ηλιόπουλος ονόματι Ντίνος».

 

Έγραψε επίσης τα βιβλία: «Παγκόσμια Ιστορία των Πτήσεων», την μελέτη «Η Θεσσαλονίκη στο Ελληνικό Τραγούδι», την συλλογή διηγημάτων με τίτλο «7 φεγγάρια», το βιβλίο «Ήπειρος, η γωνιά που πέτρωσε στο 5», την λαογραφική μελέτη «Τάματα και αναθήματα» (με πρόλογο του π. Γεωργίου Μεταλληνού, καθηγητού Θεολογίας στο Παν/μιο Αθηνών και του συγγραφέως Ι.Μ. Χατζηφώτη, που κυκλοφόρησε και σε συλλεκτική έκδοση με τίτλο «Τάματα»), τα «Χρονογραφήματα για την Ελλάδα και τον πολιτισμό», τα βιβλία «Πολιτική», και «Ολυμπιακοί Αγώνες» (στην σειρά «Περίεργα και παράξενα»), το «Το ημερολόγιο ενός λοχία από την Μερόπη Πωγωνίου στον πόλεμο του ΄40», το λεύκωμά «Σαμοθράκη-Ιερά Νήσος», το βιβλίο με cd «Βήσσανη: Τα πολυφωνικά τραγούδια της», το λεύκωμα «Αιγαίο-ετυμολογίες νήσων», το λεύκωμα «Παραδοσιακές φορεσιές της Ελλάδας», το «Η άγνωστη Μικρά Ασία», το «Αρχαία και σύγχρονα ιστορικά ναυάγια των ελληνικών θαλασσών-Η λαογραφία της θάλασσας», το «Ίμβρος παιπαλόεσσα, το Ιερό νησί του Ερμού, τ’ ουρανού και των δακρύων», την ανθολογία «Ελλάδος εγκώμιον», κ.ά.

Σε ανάτυπα κυκλοφόρησαν οι μελέτες του με τίτλο: «Αρχαία ιστορία και τοπωνύμια των Παξών», «Παξοί, τα νησιά του ερωτικού πάθους του Ποσειδώνα», «Γαύδος, η ομηρική Ωγυγία;», «Φολέγανδρος, το νησί της Σελασφόρου Αρτέμιδος», «Η Μεγίστη Κισθήνη το Καστελλόριζο», «Σαμοθράκης περιήγησις: Στην “Δήλο” του Βορείου Αιγαίου», «Διαπόντιοι Νήσοι: Οθρωνοί-Ερείκουσα-Μαθράκι», «Αστυπάλαια: Η Τράπεζα των Θεών», «Το μυκηναϊκό πέτρινο γεφύρι του Αρκαδικού Αργολίδος και τα άλλα αρχαία πέτρινα γεφύρια των Ελλήνων», «Η Γαύδος και τα κεδρόμηλα», κ.ά.

Επίσης επιμελήθηκε την ακριβή επανέκδοση του «Εγκολπίου Ορθογραφικού Λεξικού» του Ν. Α. Σαράδου (η α΄ έκδ. του οποίου έγινε το 1924), προλόγισε και σχολίασε το έργο του Μενάνδρου «Γνώμαι μονόστιχοι» (το οποίο απέδωσε έμμετρα η ηθοποιός Ζωή Φυτούση), και το βιβλίο «Η Αναδρομή-Γυναικείες μορφές του παρελθόντος με προσφορά στον ελληνικό υγειονομικό χώρο».