Νανούρισμα.

Κωχ Μαρίζα

Μουσική/Στίχοι:

 

Μάνος Λοίζος

Λευτέρης Παπαδόπουλος

 

 
Θα κεντήσω πάνω στου αλόγου σου τη σέλα
με διαμαντόπετρες σωρό του φεγγαριού το πήγαινε-έ--λα
στο πελαγίσιο το νερό
Αγόρι μου, αγόρι μου, αγόρι μου να σε χαρώ
 
Θα κεντήσω στα ασημοπίστολά σου πλάι
της χελιδόνας το φτερό κι ένα σταυρό να σε φιλάει
τις νύχτες που σε καρτερώ
Αγόρι μου, αγόρι μου, αγόρι μου να σε χαρώ
 
Θα κεντήσω πάνω στο δίκοπό σου λάζο
το βλέμμα σου το καθαρό, αυτό το βλέμμα το γαλάζο
που δε χορταίνω να θωρώ
Αγόρι μου, αγόρι μου, αγόρι μου να σε χαρώ

Ο δρόμος

 

 

Λοΐζος Μάνος

 

Μουσική/Στίχοι:

 

Λοΐζος   Μάνος/

 

Μητροπούλου  Κωστούλα

 

Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία

κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά

Ήταν μια λέξη μοναχά, ελευθερία

κι έπειτα είπαν πως την έγραψαν παιδιά

 

Λα λα λα λα...

 

Ύστερα κύλησε ο καιρός κι η ιστορία

πέρασε εύκολα απ’ τη μνήμη στην καρδιά

Ο τοίχος έγραφε μοναδική ευκαιρία

εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά

 

Λα λα λα λα...

 

Τις Κυριακές απ’ το πρωί στα καφενεία

έπειτα γήπεδο, στοιχήματα, καυγά

Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία

είπανε όμως πως την έγραψαν παιδιά

 

Λα λα λα λα...

 

 

Το ακορντεόν

 

 

Λοΐζος Μάνος

 

Μουσική/Στίχοι:

Λοΐζος Μάνος /

Νεγρεπόντης Γιάννης

 

 

Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο

που ήξερε και έπαιζε τ’ ακορντεόν

Όταν τραγούδαγε, φτυστός ήταν ο ήλιος

φωτιές στα χέρια του άναβε τ’ ακορντεόν

 

Μα ένα βράδυ σκοτεινό σαν όλα τ’ άλλα

κράταγε τσίλιες παίζοντας ακορντεόν

Γερμανικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα

και μια ριπή σταμάτησε τ’ ακορντεόν

 

Τ’ αρχινισμένο σύνθημα πάντα μου μένει

όποτε ακούω από τότε ακορντεόν

Κι έχει σα στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει    | 2x

Δεν θα περά-, δεν θα περάσει ο φασισμός   | 2x

 

Βλέφαρό μου

 

Αηδονίδης Χρόνης

 

Μουσική/Στίχοι: Κυπουργός Νίκος /   Νικολακοπούλου Λίνα

 

Έλα ύπνε πάρ’ το, 

σε μετάξι απάνω βάλ' το, σιγά

Κι από μέλι, γάλα να ’ν' του ονείρου του η σκάλα, 

πλατιά

 

Βλέφαρό μου, σφαλιστό, αχ τυχερό μου

Μη χαράζεις άστρο της αυγής μη μου τρομάζεις

 

Έλα ύπνε πάρ’ το, σε μετάξι απάνω βάλ' το, σιγά

Κι από μέλι, γάλα να ’ν' του ονείρου του η σκάλα, 

πλατιά

 

Βλέφαρό μου, σκαλιστό, αχ τυχερό μου

Μη χαράζεις άστρο της αυγής μη μου τρομάζεις

 

Έλα ύπνε πάρ’ το, σε μετάξι απάνω βάλτο, σιγά

Μόναχο Γενάρης 2011

 

 

 

Στίχοι: Μιχαηλίδης

Μουσική: Μιχαηλίδης

 

Προσπαθήστε να το τραγουδήσετε

σε ρυθμό ραπ

 

Μιαν ιστορία θα σου πω

κι ας μη το θέλεις

με τέτοια λόγια

που δεν άκουσες ποτές

 

Μιαν ιστορία θα σου πω

θέλεις δε θέλεις

δώσε μου βάση

και σεβάσου με αν θές

 

Εγώ το ξέρω

δε στη μάθαν στα βιβλία

θέλουν να κρύψουν

τον πραγματικό εχθρό

 

κι αν υπήρξαν

οι αλήθειες σε βιβλίο

τις ρίξαν όλες στη φωτιά……….

τις ρίξαν όλες στη φωτιά ………

μαζί μ’ αυτό.

 

Εγώ δε θέλω

να σου παίξω τον μεγάλο

κι ούτε προσπάθησα

ποτές μου να κρυφτώ.

 

Θέλω τις φάσεις μου

σε μια σειρά να βάλω

και να τις δώσω ευλαβικά………

και να τις δώσω ευλαβικά………

όπου μπορώ.

 

Θα σου γυρίσω τα μυαλά

σου άνω κάτω

θα προσπαθήσω

για να δεις ότι κι εγώ

 

 

κάποιες βουλίτσες

της μεγάλης μου ιστορίας

που τις εγράψανε παιδιά…

που τις εγράψανε παιδιά…

εσύ και γω

 

Όλοι φωνάζαν

πως τον κόσμο θα αλλάξουν

βγαίναν στους δρόμους

όταν ήντουσαν παιδιά

 

είναι οι ίδιοι

που τον κόσμο θα βουλιάξουν

κι έχουν ξεχάσει

έχουν ξεχάσει

πως κι αυτοί ήσαν παιδιά.

 

 

Το ξέρω

δύσκολο ν’ αυτό που σου ζητάω

την ιστορία μου

ν’ ακούς με προσοχή

 

κλείσε τα μάτια

κ έλα κι που περπατάω

κι άστη να φύγει από μπροστά

κι άστη να φύγει από μπροστά

σα προσευχή.

 

Σου χουν γεμίσει

με σκουπίδια το κεφάλι

σου χουν πουλήσει

ότι ήταν περιττό

 

 

 

σου χουν βουτήξει

τη ψυχή σου στο σκοτάδι

και σου φωνάζουν κάθε μέρα

και σου φωνάζουν κάθε μέρα

είσαι χαζό

είσαι χαζό

 

 

Άκου τους στίχους

που σου δίνουν στα τραγούδια

με τον μοντέρνο

τον χαζό τους τον ρυθμό

 

κι όλο φυτρώνουν

κάθε μέρα σα λουλούδια

κι όταν εσύ τα τραγουδάς

κι όταν εσύ τα τραγουδάς

εγώ πονώ.

 

Κοίτα ξεκόλλα

από κομπιούτερ και παιχνίδια

πέτα το κινητό, το χαζοκούτι

στη γωνιά

 

τράβα και ρίξε μια ματιά

με στα σκουπίδια

και μη τρομάξεις

από τα πολλά φαγιά

 

Άκου

σα σήμερα σκοτώσανε τον Παύλο

και κάθε μέρα

τον σκοτώνουν δηλαδή

 

με άλλο όνομα

σε κράτος ίσως άλλο

με το δικό τους αίμα                          

ποτίζουνε τη γη